Close
Nieustannie poszerzam swoją wiedzę z zakresu przywództwa i całkiem niedawno poznałam metodę „Decision Making for Leaders”. Opisał ją Robert Zych w książce „Szefie, angażuj zespół”. W książce autor omawia metodologię i pokazuje na praktycznych przykładach, jak wykorzystywać ją do angażowania zespołu w sprawy ważne dla organizacji.
Robert Zych wskazuje, że współczesnym liderom potrzebna jest elastyczność i płynne przechodzenie między różnymi stylami zarządzania. Autor wymienia pięć stylów zarządzania:
W książce poznajemy doświadczenia osób, które na co dzień zajmują kierownicze stanowiska i stosują każdy z tych stylów. Wartością dodaną jest to, że przykłady dotyczą firm działających na polskim rynku: zarówno korporacji, jak i mniejszych przedsiębiorstw, dzięki czemu każdy szef znajdzie tu bohatera, z którym może się utożsamić.
Ogromnym atutem książki są przykłady obrazujące każde metodologiczne zagadnienie. Opisane są one według porządku, który każdemu z nas daje możliwość wejścia w buty osoby decyzyjnej.
Najpierw autor przybliża nam sytuację, w której znalazł się kierownik. Dostajemy czas na to, by dokonać analizy i wypracować najlepsze naszym zdaniem rozwiązanie. Powrót do lektury, to konfrontacja naszego wyboru z wyborem bohatera. Przyznam się, że raz podejmowałam identyczne z nimi decyzje, a innym razem zupełnie inne. Cenne było to, że Robert Zych wskazywał plusy i minusy każdego rozwiązania.
Podczas lektury „Szefie angażuj zespół” zaskoczyło mnie to, że autor na równi postawił wymienione wcześniej style angażowania pracowników. Wyjaśniając, że nie ma stylu najlepszego, a wybór zależy od sytuacji biznesowej i potrzeb pracowników. Przyznam, że czułam wewnętrzny opór przed stylem dyrektywnym. Nie rozumiałam, jak angażować pracowników mówiąc im, co mają robić. Jestem zwolenniczką coachingowego stylu zarządzania i angażowanie dyrektywne wydawało mi się wręcz nieludzkie! Jednak przedstawione przez R. Zycha aktualne sytuacje biznesowe nie pozostawiły cienia wątpliwości! Czasem zespół potrzebuje silnego lidera, który potrafi bez wahania podjąć dyrektywną decyzję i to okazuje się najlepszą metodą motywowania i angażowania pracowników.
Jaki jest mój najważniejszy wniosek po lekturze książki? Taki, że najlepsi liderzy są elastyczni. Angażują pracowników dobierając styl zarządzania do okoliczności biznesowych i do oczekiwań zespołu. Kierują tak, aby motywować ludzi do osiągania ważnych wyzwań dla organizacji czasem konsultując z nimi decyzję, czasem pozostawiając pracownikom wybór rozwiązania, a czasem dając konkretne instrukcje, jakie działania należy podjąć. To sztywność szefa – niedostosowanie stylu liderskiego do potrzeb pracowników i sytuacji – skutkuje utratą motywacji podwładnych.
Lubię polecać proste, łatwe do wdrożenia rozwiązania, a książka „Szefie angażuj zespół” pełna jest praktycznych życiowych instrukcji. Dowiesz się z niej min. jak np. przekazać decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę czy też jak zbadać zaangażowanie pracownika. Mnie książka pobudziła do refleksji i poszerzyła perspektywę, zwłaszcza w kontekście decyzji dyrektywnych. Wartością dodaną książki są przedstawione zarówno dobre, jak i złe praktyki stosowane przez zarządzających. Co ważne autor nie wytyka nikomu błędów – sam też przyznaje się do liderskich niepowodzeń – tworzy efekt lustra. W przytoczonych historiach możemy przejrzeć nasze działania. Pozwala nam to na naśladowanie najlepszych rozwiązań i wyciąganie wniosków z tych niedoskonałych.
Książka jest odpowiedzią na dylematy liderów, bo pokazuje, kiedy i w jaki sposób korzystać z każdego ze stylów zarządzania pracownikami. Napisana prostym, przystępnym językiem jest jak kompendium wiedzy niezbędnej dla tych, którzy chcą inspirować i motywować swój zespół. Wypunktowane zalecenia, kiedy stosować odpowiedni styl, są jak checklista – nieoceniona pomoc dla lidera w momencie podejmowania kluczowych i trudnych decyzji.
Książkę „Szefie angażuj zespół” poleciłam już wielu liderom. Stoi na półkach osób zarządzających pracownikami z pokolenia Y, znajdziecie ją u liderów zarządzających ekspertami, a także u tych, którzy nie urodzili się z charyzmą, a mimo to świetnie motywują i angażują do pracy swoich ludzi. Po książkę Roberta Zycha sięgają zarówno osoby wkraczające w świat zarządzania, jak i te z kilkudziesięcioletnim doświadczeniem. Każda z nich znajduje w niej odpowiedzi na pytania: jak angażować pracowników, by im się bardziej chciało chcieć.
Jak wspominałam na początku tego artykułu, nieustannie rozwijam się w tematyce przywództwa. Dlatego będę wdzięczna, jeśli przeczytałaś ciekawą książkę z tego zakresu i zechcesz mi ją polecić w komentarzu.
Uważam, że ważne jest to, żeby dopasować styl angażowania pracowników do potrzeb właśnie tych pracowników. Co człowiek to inny charakter i innej motywacji/sposobu zarządzania potrzebuje. Ważna jest ta wspomniana we wpisie elastyczność!
Magda, zgadzam się z Tobą. Jesteśmy różni, a liderzy powinni znać swoich ludzi i wiedzieć, co ich motywuje oraz jak ich najlepiej zaangażować do działania w konkretnej sytuacji.
Jak bede miala pod soba pracownikow to sie do Ciebie zglosze 😉
Cudownie Sylwia! 🙂 Dziękuję za zaufanie i czekam w gotowości.
Ja uważam, że bardzo ważne jest równe wymaganie od wszystkich, nie od tego więcej, a tego lubię to może robić mniej. I bycie po prostu człowiekiem.
Karolina, oczywiście zgodzę się z Tobą, że sprawiedliwość jest bardzo ważna u każdego lidera. Mamy jednak różne wrodzone predyspozycje i wyuczone umiejętności, dlatego warto dopasowywać zadania do talentów pracowników. Serdecznie pozdrawiam, Joanna
Ja jestem zwolenniczką stosowania różnych stylów zarządzania w kontekście różnych pracowników i ich doświadczenia, poziomu motywacji etc. A książkę na pewno przeczytam, bo lubię trzymać rękę na pulsie w branżowej literaturze.
Magda, podejście o którym piszesz jest najlepsze! Nie ma złotego środka w zarządzaniu ludźmi, bo tak jak piszesz każdy jest inny, każdy ma inne doświadczenia i potrzeby. Elastyczność lidera i słuchanie pracowników to klucz do skutecznego motywowania i angażowania!
Nie wiem, jak to jest być pracodawcą, ale mam pewne doświadczenie w kierowaniu grupami ludzi. Najważniejsze jest odpowiednie podejście – umiejętne wyznaczanie granic i stawanie realnych wymogów, a z drugiej strony docenianie cudzych sukcesów.
Docenianie i chwalenie to jedne z najskuteczniejszych motywatorów pozafinansowych. I tak jak piszesz wyznaczanie granic i konsekwencja, to daje ludziom poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji, a liderowi autorytet. Myślę, że Twoi ludzie chętnie z Tobą pracowali.
Nigdy nie miałam pod sobą pracowników, co najwyżej zespół osób będących niżej w hierarchii firmy niż ja. Zgadzam się, że najlepsze podejście to “ludzkie” podejście. Jesli pracownicy mogą mieć zaufanie do swojego lidera, na pewno będzie to procentować.
Zgadzam się z Tobą. Wzajemne zaufanie to fundament skutecznego zarządzania zespołem.
Bardzo dziekuje za polecenie tej ksiazki. Warto holistycznie podejsc do tematu zarzadzania. Podpisuje sie rowniez pod slowami Magdy- kazdy pracownik jest chodzacym indywidiuum, zatem jesli tylko mozna, to wspaniale byloby dostosowac styl zarzadzania do niego. Jednakze zdaje sobie sprawe z abstrakcji i utopizmu tego zyczenia.
Dziewczyny, macie rację, że indywidualne podejście jest najlepsze. Jednak wymaga ono doskonałej znajomości pracowników i często wielkość zespołu może być w tym największym ograniczeniem. Książkę polecam – to wspaniałe kompendium dla zarządzających. Serdecznie pozdrawiam :), Joanna
Bardzo dziękuję. Cieszę się, że tyle osób już z niego korzysta w życiu. 🙂
Mi osobiście marzy się szef wymagający, za jednocześnie ludzki – taki, który nie oczekuje rzeczy niemożliwych, nie wprowadza atmosfery strachu i nie mobbinguje. Jeszcze na takiego nie trafiłam.
Karolina, przyznam, że to smutne, że tak trudno takiego szefa znaleźć.
Ja miałam to szczęście, że moja pierwsza szefowa dawała mi ogromną samodzielność, a kolejny przełożony motywował do rozwoju, uczciwie mówił o swoich oczekiwaniach i jeszcze miał z nami świetną relację. Ten, który go zastąpił był odwrotnością i dzięki niemu odeszłam z korporacji. 🙂
20 komentarzy
Wydaje mi się, ze najlepsze efekty daje traktowanie po ludzku. Benefity za wykonanie zadan przed czasem. Pochwała, ale także trzymanie w ryzach. Terminy i oczekiwanie konkretnych działań. Dużo też robią premie uzaleznione od wyników. Ale ja pracuję w korpo, wieć może się nie znam 😉
Zgadzam się z Tobą Patka – pochwała, jasne delegowanie zadań, a także konkretna informacja zwrotna, żeby móc się rozwijać to niezawodne narzędzia w motywowaniu pracowników. (Też mam korporacyjne korzenie i według mnie sposoby motywowania są ponad branżami i ponad rodzajami organizacji 🙂 ).